Mogę wreszcie oddychać powietrzem na zewnątrz.
10 lat temu zaczęłam cierpieć na lęk
przed bakteriami i wirusami. Na początku nie było to groźne. Po kilku
miesiącach przerodziło się to w fobie. Jestem pielęgniarką z 15-letnim
stażem. Moja „przypadÅ‚ość” zaczęła utrudniać mi codziennÄ… pracÄ™ oraz
życie. Bałam się dotknąć dosłownie wszystkiego, ponieważ widziałam tam
zarazki.
Szanowny Panie Wojciechu!
10 lat temu zaczęłam cierpieć na lęk
przed bakteriami i wirusami. Na początku nie było to groźne. Po kilku
miesiącach przerodziło się to w fobie. Jestem pielęgniarką z 15-letnim
stażem. Moja „przypadÅ‚ość” zaczęła utrudniać mi codziennÄ… pracÄ™ oraz
życie. Bałam się dotknąć dosłownie wszystkiego, ponieważ widziałam tam
zarazki.
W pracy muszę używać rękawiczek lateksowych, ja jednak używałam
ich i w domu do codziennych czynności. Do tego stopnia, że gotowałam
nawet w rÄ™kawiczkach! Gdy braÅ‚am coÅ› w rÄ™ce, bez „ochrony”, musiaÅ‚am
natychmiast je umyć i zdezynfekować. Bez względu na porę roku nosiłam
rękawiczki. W domu używałam maseczki chirurgicznej. Pamiętam ja dziś
ataki paniki, gdy dowiadywaÅ‚am siÄ™, że któryÅ› z pacjentów ma chorobÄ™
zakaźną... Ale o tym wszystkim Pan wie.
Chciałabym Panu teraz
powiedzieć, że teraz jest już wszystko dobrze. I to dzięki Panu! Mogę
wreszcie oddychać powietrzem na zewnątrz. Nie brzydzę się podać komuś
ręki na powitanie, chwycić się poręczy w autobusie czy tramwaju, usiąść
na krześle w poczekalni. Żyję normalnie!
Przyznaję się szczerze że
na początku nie bardzo wierzyłam w terapię. Gdy koleżanka dała mi numer
do Pana, byÅ‚am nastawiona bardzo sceptycznie. Gdy mój mąż po 2-giej czy
3-ciej wizycie zaczął dostrzegać efekty, i ja zaczęłam myśleć bardziej
pozytywnie!
I udało się! Dlatego chciałabym jeszcze raz gorąco podziękować za pomoc. Dziękuję Panie Wojtku!
Pielęgniarka z rodziną
Warszawa, czerwiec 2007
