Synergonika

Synergonika - integracja psychologii, psychoterapii, analogii, dynamiki i energii

Celem opracowania jest przedstawienie i omówienie podstaw synergoniki - nowoczesnej formy hipnoterapii, która łączy naukowe podejście z praktycznym wykorzystaniem psychologii, psychoterapii, analogii, dynamiki i energii. Dzięki takiemu połączeniu możliwe jest osiągnięcie głębokiej transformacji osobistej oraz poprawy jakości życia na wielu poziomach.

Nazwa Synergonika podkreśla synergię różnych podejść i energii, tworzących unikalną całość. Słowo synergia ma swoje korzenie w języku greckim. Wywodzi się z połączenia dwóch słów: syn (συν), oznaczającego razem i ergon (ἔργον), co tłumaczy się jako dzieło lub działanie. Synergia oznacza zatem współdziałanie, współpracę, której efekt jest większy niż suma oddzielnych działań. Termin ten znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach życia.

Czym jest synergonika?

Synergonika, należąca do nowej generacji hipnoterapii, stanowi innowacyjne połączenie różnych nurtów i technik, tworząc spójną oraz skuteczną metodę pracy terapeutycznej. Koncentruje się na umysłowym i fizycznym, emocjonalnym, społecznym i duchowym dobrostanie pacjenta, tak, by przywrócić równowagę energetyczną organizmu i umożliwić powrót do zdrowia.

Otwiera nowe możliwości dla osób poszukujących skutecznych i holistycznych metod pracy z umysłem, ciałem, emocjami i energią. To zaproszenie do odkrywania siebie w nowym świetle i korzystania z potencjału, który drzemie w każdym z nas.

Nowa generacja hipnoterapii to podejście, które znacznie wykracza poza tradycyjne techniki hipnotyczne, łącząc różnorodne dziedziny nauki i nowoczesne metody w celu uzyskania bardziej kompleksowych i trwałych efektów terapeutycznych.

Korzysta też z nowoczesnych narzędzi i strategii wspierających neuroplastyczność mózgu, co dodatkowo zwiększa efektywność terapii. W efekcie terapia ta jest bardziej dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, daje lepsze rezultaty w radzeniu sobie z psychosomatycznymi dolegliwościami, stresem, lękami, depresją, uzależnieniami oraz w pracy z traumą i rozwojem osobistym.

Podsumowując, nowa generacja hipnoterapii to innowacyjne, interdyscyplinarne podejście, które łączy wiedzę z różnych dziedzin i nowoczesne techniki, by wspierać człowieka w drodze do pełniejszego zdrowia oraz wewnętrznej harmonii.

Opiera się na synergii psychologii, neurobiologii oraz elementów psychoterapii. Dzięki temu możliwe jest bardziej holistyczne podejście do problemów pacjenta, które uwzględnia emocjonalne, poznawcze i duchowe aspekty jednostki, co sprzyja trwałej transformacji.

Pozwala to na skuteczny proces terapeutyczny, rozbrajanie mechanizmów obronnych pacjenta. Ma na celu uświadomienie, zrozumienie i stopniowe osłabianie nieadaptacyjnych, najczęściej nieświadomych reakcji psychicznych. Mechanizmy obronne powstają zwykle w odpowiedzi na trudne emocje, lęk lub zagrożenie – mają chronić psychikę pacjenta przed bólem czy niepokojem, ale jednocześnie blokują zmiany i rozwój.

Na czym polegają mechanizmy obronne?

Mechanizmy obronne to sposoby (często nieświadome, nie pozwalające wyjść poza iluzję), jakimi człowiek unika konfrontacji z niechcianymi, trudnymi emocjami lub myślami. Przykłady takich mechanizmów to m.in.:

• zaprzeczanie – odmowa uznania istnienia problemu lub faktu
• wyparcie – usuwanie bolesnych wspomnień lub uczuć ze świadomości
• racjonalizacja – tworzenie logicznych, choć fałszywych wyjaśnień dla własnych zachowań
• projekcja – przypisywanie innym osobom cech lub intencji, których nie chcemy dostrzec u siebie
• przemieszczenie – kierowanie emocji z pierwotnego źródła na kogoś lub coś bezpieczniejszego
• sublimacja – przekształcanie trudnych impulsów w działania akceptowane społecznie.

Pomagają ograniczyć przeżywany lęk czy wstyd, ale mogą też prowadzić do braku autentyczności, unikania istotnych tematów oraz powstawania oporu wobec zmian.

Na czym polega rozbrajanie tych mechanizmów w psychoterapii i hipnoterapii?

Techniki oparte na neuropsychologii, neuroplastyczności mózgu oraz badaniach nad uczeniem się, takich jak rekonsolidacja pamięci emocjonalnej (Nader & Einarsson, 2010), umożliwiają modyfikację głęboko zakorzenionych schematów i przekonań. Terapie takie jak CBT, terapia schematów oraz terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) koncentrują się na identyfikacji i korekcie automatycznych myśli, restrukturyzacji schematów oraz eksponowaniu i reinterpretacji rdzennych przekonań. Neurobiologiczne podstawy tych technik opierają się na zjawiskach neuroplastyczności, czyli zdolności mózgu do reorganizacji po urazach i w odpowiedzi na doświadczenia (Kolb & Gibb, 2011). Praca nad automatycznymi myślami i schematami obejmuje techniki kognitywne, takie jak kwestionowanie przekonań, ekspozycja czy techniki rewizji pamięci emocjonalnej. Celem jest zwiększenie elastyczności poznawczej, utrwalenie pozytywnych zmian oraz wypracowanie zdolności do adaptacyjnych strategii radzenia sobie, co przyczynia się do trwałej zmiany funkcjonowania pacjenta. Zapobieganie powrotom do dawnych, dysfunkcyjnych schematów jest możliwe poprzez utrwalanie nowych wzorców i rozwijanie kompetencji samoregulacyjnych.

Rozbrajanie oznacza świadome lub poprzez zastosowanie metafor - podświadome dotarcie do tych nieadaptacyjnych reakcji i przekształcenie ich w bardziej dojrzałe formy radzenia sobie (restrukturyzacja przekonań).

Przykład:

Psychoterapeuta pomaga pacjentowi zidentyfikować, jakie mechanizmy obronne pojawiają się w odpowiedzi na zagrożenie zmianą.
Uświadamia na czym polegają te mechanizmy i jak wpływają na zachowanie lub relacje.
Wspiera pacjenta w stopniowym przełamywaniu oporu (np. lęku przed konfrontacją z własnymi uczuciami), by ten mógł dokonać realnych zmian, zamiast tylko unikać napięcia.
Proces rozbrajania jest trudny, wymaga konfrontacji z własną bezradnością i poczuciem winy.

Hipnoterapia nowej generacji jest najbardziej skutecznym narzędziem w procesie rozbrajania mechanizmów obronnych.

Pozwala łatwiej poznać przyczyny i skuteczniej wyeliminować n/wym. zaburzenia natury psychicznej i emocjonalnej takie jak:

• zaburzenia lękowe (nerwica lękowa, GAD, napady paniki)
• zaburzenia lękowe w postaci fobii (fobie specyficzne, fobia społeczna, agorafobia)
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw, OCD)
• zespół stresu pourazowego (PTSD) i zaburzenia adaptacyjne
• zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (nerwice układu wegetatywnego, nerwica serca, żołądka)
• uzależnienia od alkoholu, narkotyków, hazardu itp.
• zaburzenia depresyjne, zaburzenia snu, łaknienia

Hipnoterapia nowej generacji prowadzi do zmiany poprzez restrukturyzację fałszywych przekonań, kluczowych/rdzennych i nieadaptacyjnych schematów oraz nieadaptacyjnych trybów dziecięcych i rodzicielskich. Aktywizuje naturalne zasoby i potencjał pacjenta.

Synergonika to podejście terapeutyczne klasy nowej generacji, które integruje:

Psychologię - wykorzystuje wiedzę o mechanizmach psychicznych, wzorcach zachowań, zaburzeniach osobowości i procesach emocjonalnych.

Psychoterapię - to profesjonalna metoda leczenia zaburzeń psychicznych, trudności emocjonalnych oraz innych problemów natury psychicznej.

Analogię – posługuje się obrazami, metaforami i symbolami, ułatwiającymi komunikację z podświadomością. Uczy dostrzegać podobieństwa między sytuacjami, obiektami lub zjawiskami oraz przenosić wiedzę i rozwiązania z jednej sytuacji na drugą. Pomaga pacjentowi zrozumieć własne przeżycia, problemy lub mechanizmy psychiczne, do których nie ma on bezpośredniego świadomego dostępu, uczy nowych umiejętności i rozwija funkcje poznawcze.

Dynamikę – uwzględnia ruch, zmianę oraz procesy energetyczne zachodzące w człowieku. Wskazuje na potrzebę otwarcia się na zmienność, procesowość i energię, które kształtują zdrowie psychiczne i emocjonalne człowieka. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest nie tylko łagodzenie objawów, ale także głęboka, całościowa przemiana i trwały rozwój osobisty.

Energię – pracuje z subtelnymi aspektami energetycznymi, wspierając procesy samouzdrawiania i równowagi.

Podejście energetyczne w pracy terapeutycznej i hipnoterapii opiera się na założeniu, że człowiek jest nie tylko systemem psychologicznym, ale również istotą energetyczną. Energia w tym kontekście rozumiana jest jako siła życiowa przepływająca przez organizm.

Techniki hipnoterapeutyczne integrują sugestię, relaksację i pracę z wyobraźnią z oddziaływaniem na kanały energetyczne w ciele, co wzmacnia efekt terapeutyczny.

Integracja podejść psychoterapeutycznych i psychologicznych

Model synergonika splata podejścia:

• psychodynamiczne – eksploruje nieświadome wzorce emocjonalne i mechanizmy obronne, sięgając do źródeł trudności w doświadczeniach z przeszłości. Umożliwia to dotarcie do głębokich korzeni problemów oraz ich transformację.
• poznawczo-behawioralne – wykorzystuje metody zmiany schematów myślowych, przekonań i zachowań, typowe dla CBT lub terapii schematów. Praca nad „wewnętrznym dialogiem” pomaga skutecznie przeorganizować negatywne wzorce.
• humanistyczne – podkreśla unikalność i autonomię pacjenta, kładąc nacisk na rozwijanie samoświadomości. W jego centrum znajduje się relacja terapeutyczna oraz wsparcie w odkrywaniu przez pacjenta własnego potencjału.

Wymiar analogiczny i symboliczny

W tym aspekcie synergonika sięga po:

• techniki analogiczno-symboliczne jak metafora, obrazy i psychodrama, by umożliwić ekspresję trudnych przeżyć i integrację konfliktów wewnętrznych (np. metoda „pustego krzesła” Gestalt). Takie podejście pozwala na bezpieczne doświadczanie i przetwarzanie nieuświadomionych treści.
• praca z symbolami archetypowymi zainspirowana analizą jungowską wspiera dotarcie do uniwersalnych wzorców i osobistej symboliki własnej psychiki.

Dynamiczny aspekt interpersonalny i somatyczny

Systemowość. Ujęcie relacji rodzinnych oraz społecznych umożliwia zrozumienie szerszego kontekstu funkcjonowania pacjenta, integrując perspektywę indywidualną z rodzinną.

Praca z ciałem i energią. Włączane techniki bazujące na regulacji systemu nerwowego, elementy pracy z ruchem i ciałem wspierają balans zarówno wewnątrz jednostki, jak i w jej relacjach z otoczeniem.

Model energetyczny i holistyczny

Wprowadza uważność, techniki oddechowe i prace z meridianami, łączy aspekty duchowe i fizjologiczne, odpowiadając na potrzeby zarówno ciała, jak i psychiki.
Uwzględnia biospołeczny model rozumienia stresu: zarówno jego komponenty biologiczne (np. napięcia mięśniowe), jak i społeczno-relacyjne.

Tabela porównawcza integracji w modelu synergonika

Źródło: opracowanie własne

Dzięki synergii tych elementów, terapia staje się holistycznym i adaptacyjnym narzędziem zmiany, dającym pacjentowi możliwość transformacji na wszystkich poziomach funkcjonowania.

Główne korzyści podejścia synergicznego:

• głębsze zrozumienie siebie
• skuteczniejsze przełamywanie blokad, rozbrajanie mechanizmów obronnych
• holistyczne podejście do zdrowia psychicznego
• aktywizacja potencjału i zasobów
• trwała i głęboka transformacja
• wsparcie w rozwoju osobistym i duchowym
• połączenie poziomu świadomego z podświadomym

Zastosowanie metafor, symboli i analogii znosi bariery logicznego myślenia, dając dostęp do głębokich, nieświadomych wzorców.