Prace Autorki Marii Szulc, związane z hipnozą, znane mi są zarówno z czasów, gdy pracowała jako kierownik Zakładu Biochemii Akademii Wychowania Fizycznego, jak i z późniejszych okresów Jej działalności.
Z prawdziwym oddaniem, zapałem i nie gasnącą energią poświęcała się zagadnieniu rozpowszechniania hipnozy dla celów terapeutycznych, spotykając się często z niezrozumieniem, a nawet oporem.

Żywię również uznanie dla Jej wysiłków wypracowania na zasadach hipnozy werbalnej - własnej metody, którą nazwała biostymulacją, a polegającej na wydobyciu z podświadomości człowieka ukrytych rezerw energetycznych, działających dla jego dobra i zdrowia.

Dnia 4 grudnia 1968 roku byłem świadkiem operacji, wykonanej przez doktora chirurga w Ośrodku Chirurgii Estetycznej w Warszawie, w czasie której Autorka wykonała analgezję hipnotyczną i nie tylko usunęła ból, lecz wypowiadając słowa: "Proszę przestać krwawić" - powstrzymała również krwotok powstały w czasie operacji.

Bardzo pozytywnie oceniam także wkład Autorki do teoretycznej i naukowej podbudowy hipnozy. W czasie pierwszego Krajowego Sympozjum Biocybernetyków, Biomatematyków i Biotechników w 1968 roku wygłosiła Autorka referat, w którym udowodniła biofizyczny charakter zjawisk hipnotycznych, związanych z przekazywaniem informacji w biopolu akustycznym i elektromagnetycznym. Równocześnie udowodniła matematycznie zgodność sposobu przyswajania informacji w czasie zabiegu hipnotycznego z podstawowym wzorem teorii informacji Shannona.

Uważam dziedzinę, którą reprezentuje Autorka, za jak najbardziej godną rozpowszechnienia, ponieważ dzięki metodzie biostymulacji można wykorzystać energię ukrytą w podświadomości człowieka dla jego dobra.

Prof. dr Stefan Manczarski